Zaimki osobowe w języku hiszpańskim, podobnie jak w języku polskim są z reguły pomijane. Dzieje się tak dlatego, że czasownik odmieniany jest przez osoby, posiada liczbę pojedynczą oraz mnogą, więc wiadomo, do kogo się odnosi. Stosowane będą one, podobnie jak w języku polskim, do zaznaczenia kontrastu lub emfazy.
Poniżej przedstawiam jego formy:
yo – ja
tú – ty
él/ella/usted – on/ona/pan
nosotros/nosotras – my (nosotros dla osób płci męskiej, nosotras – żeńskiej)
vosotros/vosotras – wy (vosotros dla osób płci męskiej, vosotras – żeńskiej)
ellos/ellas/ustedes – oni/one/panowie.
Na przykład:
Tú eres camarero, yo soy abogado – Ty jesteś kelnerem, ja – adwokatem
Vosotras sois cocineras, nosotros somos cajeros – Wy jesteście kucharkami, my – kasjerami
Kliknij, aby ocenić
[Ogółem: 22 Średnia: 4.2]