Poznamy teraz tryb rozkazujący (imperativo positivo) dla liczby pojedynczej. Podobnie, jak w języku polskim, nie istnieje pierwsza osoba liczby pojedynczej, więc omawiana będzie druga oraz trzecia.
Zobaczmy to na przykładzie tabelki:
Jak widzimy, w trybie rozkazującym dla liczby pojedynczej mamy dwa rodzaje końcówek, które zależą od koniugacji czasownika. W przypadku pierwszej koniugacji, czasowniki w drugiej osobie kończą się na -a, natomiast w trzeciej -e. Natomiast, czasowniki zależące do drugiej oraz trzeciej koniugacji mają wspólne końcówki: odpowiednio -e oraz -a.
Zwróć uwagę na to, że czasowniki w drugiej osobie trybu rozkazującego mają identyczną formę jak czasowniki w trzeciej osobie trybu oznajmującego. Dlatego też: trabaja może oznaczać zarówno (ty) pracuj jak i (on/ona) pracuje. W tym wypadku ważny jest kontekst oraz intonacja.
Należy wspomnieć również o czasownikach nieregularnych, jakie pojawiają się w trybie rozkazującym w języku hiszpańskim. Na przykład:
I na zakończenie parę przykładowych zdań:
Plancha la ropa – Wyprasuj ubranie
Lava los platos – Zmyj naczynia
Haz la comida – Zrób obiad
Abra la ventana – Proszę otworzyć okno