W języku hiszpańskim za pomocą różnych liter można zapisać ten sam dźwięk. Jeśli słyszymy dane słowo po raz pierwszy, możemy się zastanawiać, jak się je pisze. Nie tylko cudzoziemcy wyciągają błędne wnioski co do pisowni niektórych wyrazów. Robią to robią to również rodzimi użytkownicy języka. W tym wpisie poznamy najważniejsze zasady używania liter g oraz j.
Jak wiesz, litery g oraz j mają jedną wspólną cechę – wymawiamy je jak [h]: -j- – zawsze, a –g- – w pozycji przed samogłoskami –e- oraz –i-. Zatem, wyrazy, w których występuje dźwięk [h] mogą przysparzać pewnych wątpliwości co do pisowni.
Poniżej przedstawiam najważniejsze zasady ortografii.
Przez –g- piszemy wyrazy:
– zaczynające się na gem- – gema (kamień szlachetny), gen– – género (rodzaj), geo– – geografía (geografia), a także na legi– – legítimo (prawny);
– zawierające sylabę –gen– – origen (pochodzenie);
– z końcówkami: –gélico – angélico (anielski), –genario – octogenario (osiemdziesięcioletni), –genio – ingenio (geniusz), –geno/a – hidrógeno (wodór), –ginoso – vertiginoso (zawrotny), –logía – biología;
– będące czasownikami, które w bezokoliczniku kończą się na –ger – proteger (chronić), oraz –gir – corregir (poprawiać).
Natomiast, przez –j- piszemy słowa:
– rozpoczynające się od aje– – ajedrez (szachy) i od eje– – ejercicio (ćwiczenie);
– zakończone na –aje – engranaje (koło zębate), –eje – deje (akcent), oraz na –jería – relojería (zakład zegarmistrzowski);
– czasowniki, które w bezokoliczniku kończą się na –jar – bajar (schodzić) i –jear – gorjear (gruchać);
– zawierające dźwięk [h] i będące formami czasowników, których bezokoliczniki nie zawierają ani –g-, ani –j- – dije (powiedziałem);
– w których dźwięk [h] występuje na końcu – carcaj (kołcan).
Musimy jednak pamiętać, że od podanych reguł istnieją wyjątki. Np. słowo ajeno (obcy) piszemy przez –j-, mimo że kończy się na [-heno].
